Les nummer één bij een bezoek in het buitengebied: kom achterom! Heb ik dat, kan ik de achterom niet vinden. Met enige schaamte bel ik Pieter maar op. Pieter lacht: “Ja, we hebben tijdelijk even een andere achterom”. Het is een eerste voorbode van een grootscheepse op handen zijnde verbouwing. En voor mij meteen een eerste bevestiging van de enorme arbeidsethos van Pieter. “Hopelijk stelt de gemeenteraad na zijn zomerreces het benodigde bestemmingsplan vast. Daarna vragen we meteen de omgevingsvergunning aan en zijn we los. Een planning hebben we niet. We doen het er natuurlijk ook maar even bij. Maar als het een beetje meezit koersen we af op volgend jaar dinsdag, haha!”, grapt Pieter met een jaloersmakende kalmte.
door Toon Capel
Kwalitatieve, duurzame tuinen
Verbouwen; ze doen het er gewoon even bij. ‘Ze’ zijn Pieter (30) en Ellen (29) van Gestel. In Spoordonk, onder de rook van de iconische windmolens naast de A58, runnen ze samen Van Gestel Hoveniers. Pieter startte zijn bedrijf op 1 april 2010. En dat was geen grap. “Nee, zeker niet. Sterker nog, het was flink aanpoten. We zaten midden in de economische crisis. Maar ik liep enorm vast bij het werken voor een baas, was ervan overtuigd dat het veel beter kon. Ik trok de stoute schoenen aan en ben gewoon begonnen”.
Uiteindelijk leidde dat tot een florerend hoveniersbedrijf met twee medewerkers. Ze schreven een tal van prachtige tuinprojecten achter hun naam. “We onderscheiden ons met kwalitatieve, duurzame tuinen. Onze klanten krijgen echt waar voor hun geld.”, vertelt Pieter trots. “En we onderscheiden ons ook met onze alom gewaardeerde aftersales. Al noemen wij dat hier in Spoordonk gewoon nazorg, haha!”
‘Een dingetje’
Pieter en Ellen kregen ondertussen ook hun eerste kind. Dochtertje Wies liet Pieter beseffen dat werken heel leuk en belangrijk is, maar ook dat hij zijn kinderen graag wil zien opgroeien, en er voor ze wil zijn. En toen werd hij ook nog eens 30, wat hij toch wel ‘een dingetje’ vond. Het liet hem als ondernemer in ieder geval opnieuw nadenken over de toekomst. Dat was ook het moment dat Ellen stopte met haar baan als leerkracht en zich volledig richtte op de administratie en de acquisitie. Dat bleek een gouden zet. “Ik verbaas me keer op keer hoe makkelijk Ellen zaken oppakt en hoe snel ze leert wat het vak inhoudt. Ze ontzorgt me enorm, is punctueel en vooral ook heel snel. Daar ben ik echt heel blij mee en trots op!”, vertelt Pieter enthousiast.
Maar gaat dat wel goed, levenspartners die samen een bedrijf runnen? “Bij ons supergoed”, zegt Pieter met enige bescheidenheid. “Ik denk dat veel huwelijken dat niet aankunnen. Maar bij ons zorgde het er juist voor dat we meer tijd voor elkaar kregen. Daardoor is er nu echt een hele fijne basis. Overigens, het hebben van goed personeel draagt daar ook enorm aan bij. Ook daar hebben we het erg mee getroffen!”
Dokter Bernard
Pieters ogen sprankelen als we het hebben over de toekomst van zijn bedrijf en het vak van hovenier. “De hele agro-business ligt nadrukkelijk onder een vergrootglas, ook onze tak. Maar daar zie ik juist de uitdaging. Denk aan groene innovatie; we moeten veel groener gaan denken. Chemische bestrijding is uit den boze. Gevolg is dat we als hoveniers steeds meer de bioloog moeten uithangen. Wat werkt wel en wat niet? Eigenlijk moeten we ons vak opnieuw uitvinden, wat veel geduld vraagt. Daar raken we ook meteen een spanningsveld, want klanten hebben vaak niet zoveel geduld. Terugvallen op chemische middelen is dan verleidelijk. Overigens kunnen we niet echt helemaal zonder chemische middelen. Maar daar zijn we wel terughoudend in. Er hangen zoveel randvoorwaarden aan dat je eigenlijk als een soort ‘Dokter Bernard’ te werk moet gaan. En de gevolgen bij verkeerd gebruik zijn niet mis: fikse boetes van zo’n € 1.800,- en het intrekken van licenties. Nee, laat mij dan maar lekker pionieren!”
Nek uitsteken
Dat pionieren brengt ons ook meteen bij de reden van zijn lidmaatschap van APO. Want bij APO ervaart hij de gelegenheid om zijn kennis te delen met gelijkgestemde ondernemers. En de drive van andere ondernemers is erg aanstekelijk. Pieter licht toe: “Het netwerk wat we met elkaar vormen is enorm groot en breed. Daar moet je gewoon van profiteren. We zoeken altijd de dialoog. En de werkbezoeken bij innovatieve ondernemers stimuleren mij weer om verder na te denken over de toekomst van mijn eigen bedrijf.” Hij is bijvoorbeeld lyrisch over de ondernemersdrift die hij ervaarde bij het werkbezoek aan TOBROCO-GIANT. “Dat was zo inspirerend! Maar los daarvan, APO is gewoon een ontzettend gezellige club van gelijkgestemde mensen.” Uiteindelijk koos hij ervoor om ook zitting te nemen in het bestuur. “Mijn lidmaatschap ervaar ik als vrijwillig, maar niet als vrijblijvend. Ik steek graag mijn nek uit voor anderen”, besluit Pieter.
